یلدایی از تو
گونه‌های قرمزت، چون اناری خونین رنگ، سرخی شب یلدای من است.
پیچ و تاپ موهای قهوهایت، چون موج دریایی‌ست که برای شب یلدای من است.
لب‌های قرمزت، همچون سیب سرخی، میوه‌ی شب یلدای من است.
آغوش ظریفت، شکننده‌ترین ظروفِ سفره‌ی شب یلدای من است.
چشمان مهربانت، مانند عسل، شیرینی سفره‌ی شب یلدای من است.
شب مژگانت، بلندترین سیاهی شب یلدای من است.
صدای دلنشینت، آواز زیبای شب یلدای من است.
و…
آواز شعر حافظ از زبان تو، همچون مرواریدی در دل صدف می‌درخشد و این درخشش قناری زرد پوش خوش صدایت را وادار به هم سخن شدنت می‌کند؛ این شب یلدای من است.
تبریک من از آن توست، یلدای زیبای من.
